Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom IV.djvu/540

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Rok Pański 1436.
Utwierdzenie pokoju z Krzyżakami.

Święto Narodzenia Pańskiego król Władysław z bratem swoim książęciem Kazimierzem obchodził w Krakowie; poczém w Niedzielę drugą postu odprawiał się zjazd walny w Sieradzu, na którym Władysław król nie był obecny, wielu jednak zebrało się nań prałatów i panów królestwa. Umowę wieczystego pokoju zawartą z Krzyżakami na piśmie opatrzono wtedy pieczęciami króla, prałatów i panów Polskich, a w obec przytomnych na tym zjeździe prałatów i panów, dwaj komturowie, umyślnie od mistrza Pruskiego w tym celu przysłani, złożyli uroczystą przysięgę na zachowanie umówionego pokoju. Ciż sami komturowie z Sieradzkiego zjazdu udawszy się do ziemi Krakowskiej i Sandomierskiej, żądali od prałatów, panów i szlachty ziem pomienionych, aby podobnąż wykonali przysięgę. Na tymże zjeździe Sieradzkim Wincenty Kot, podkanclerzy królestwa Polskiego i Jan Lichiński wojewoda Brzeski, wzięli polecenie, aby się udali do Prus, i w imieniu króla i królestwa odebrali od mistrza Pruskiego, komturów, urzędników, panów, obywateli i poddanych jego przysięgę na zachowanie wieczystego przymierza. Jakoż zaraz po Świętach Wielkiejnocy wybrawszy się w drogę, sprawę sobie poleconą wiernie wypełnili.

Zjazd w Kiesmarku w celu zwrócenia Węgrom ziemi Spiskiej.

Na usilne żądania Zygmunta cesarza Rzymskiego i króla Węgierskiego, wynoszone do Władysława króla Polskiego, złożono w uroczystość Zielonych Świątek zjazd walny w Kiesmarku, na pograniczu Węgier i Polski. Przybyli nań ze strony królestwa Polskiego Zbigniew biskup Krakowski, Mikołaj z Michałowa kasztelan Krakowski, Sędziwój z Ostroroga wojewoda Poznański, Jan z Tęczyna Wojnicki, Klemens Wątrobka Biecki, kasztelani, Jan z Koniecpola kanclerz królestwa Polskiego, Abraham z Zbąszyna Poznański i Jan Rej Krakowski, sędziowie; z strony zaś króla Węgierskiego Jan arcybiskup Granu, Mateusz Palancz (Palhancz) wojewoda królestwa Węgierskiego, Jan starszy de Peren, Jan młodszy de Peren, i wielu innych. Na tym zjeździe prałaci i panowie Węgierscy prosili króla Polskiego i Polaków o zwrócenie im bez pieniężnej zapłaty ziemi Spiskiej; ale otrzymali od prałatów i panów Pol-