człowiekiem, z większą chęcią i gorliwością wypełniać zakon Boży, innemi sprawami zalecić się Bogu, inakszym dla wszystkich poddanych stać się rządcą i panem. Wzywał przytém pomocy Najchwalebniejszej Maryi Panny i wszystkich Świętych, a zwłaszcza Ś. Stanisława biskupa i Męczennika, polecając się ich orędownictwu nie tak modlitwami jako raczej łzami i westchnieniami. Ustawiczny w nabożeństwie, ile mógł rozdawał między ubogich jałmużny, a rozmaite ślubował Bogu ofiary, gdyby mu dziedzictwo ojcowskie powrócić raczył, zwykłym obyczajem i słabością umysłu ludzkiego lepiej oceniając rzeczy przeszłe niż obecne, i mocniej czując po stracie niż w samém posiadaniu, jak słodki był widok ojczyzny i pożycie szczęścia na jej łonie.
Tegoż roku, w uroczystość Zielonych Świątek, Wacław król Czeski i Polski małżonkę swoję dostojną Ryxę albo Elżbietę, Przemysława króla Polskiego córkę, którą dla zacności rodu i osobliwszej cnoty wielce miłował, pragnąc zjednać jej większą cześć i sławę tak u swoich jako i obcych, za szczególném i wyraźném zezwoleniem arcybiskupów Mogunckiego i Gnieźnieńskiego, Henrykowi z Wierzbny biskupowi Wrocławskiemu kazał na królową Polską i Czeską koronować i namaścić w kościele Praskim, w obecności licznie zebranych panów; i równie w tym dniu jak i następnych wyprawiwszy uroczystość dworską, uświetnił ją gonitwami kopijników i innego rodzaju igrzyskami. Nadto, usunąwszy z dzierżawy i wielkorządztwa królestwa Polskiego Mikołaja książęcia Opawskiego, z powodu skarg i zażaleń jakie przeciw niemu wynoszono, postanowił Fryćka Szachowica Czecha zwierzchnikiem i wielkorządcą królestwa Polskiego, tudzież ziem Pomorskiej i Kujawskiej.
Konrad książę Cieniawski (Stinaviensis), dla ułomności ciała garbuskiem (Kokirlensis) zwany, syn Konrada książęcia Głogowskiego, proboszcz Wrocławski, zgodnym wyborem na arcybiskupstwo
