szczęśliwém zejściu, między rzeczonym królem Kazimierzem a Krzyżakami, zdali się na nas królów Węgierskiego i Czeskiego, jak na życzliwych pośredników, rozjemców i sędziów, a pragnąc wzajemnego pokoju, nam ku temu wybranym, a w właściwe opatrzonym dowody i pisma, poruczyli się szczerze i dobrowolnie: My przedewszystkiem zjechawszy się około uroczystości wszystkich Świętych w starym zamku Wyszegradzie w Węgrzech dla rozpoznania pomienionej sprawy, w obecności dostojnego króla Kazimierza, stawającego osobiście, tudzież brata Henryka Rusina, prowincyała zakonu Krzyżackiego z ziemi Chełmińskiej, Markwarda v. Sparemberg Toruńskiego i Konrada v. Brunigsheim (Brunnyesheym) Świeckiego, stawających w imieniu Mistrza, komturów i wszystkich braci Krzyżackich, a mających właściwe i zupełne do tego na piśmie upoważnienie, przybrawszy sobie wzajemnie prałatów i panów, jakich chcieliśmy mieć do rady, i w ciągu dni kilku roztrząsnąwszy pilnie i należycie prawa obydwom stronom służące; za łaską Boga, który zdania nasze i rozumy ku słuszności kierować raczył, tak osądziliśmy między stronami i taki stanowimy wyrok: Aby Oświecony Kazimierz król Polski ziemie Kujawską i Dobrzyńską, z ich prowincyami i powiatami, tudzież wszelkiemi użytkami i przynależytościami z dawna im służącemi, w ich starodawnych zakresach i granicach, z prawem i tytułem wyłącznej własności, tak jak wiemy, iż do przodków i poprzedników jego niegdyś należały, a zatém i do niego słusznie należą, osobliwie zaś z prawami i przynależnościami ziemi Kujawskiej, jako dzielnicy przypadłej na książęcia Kazimierza, spokojnie, bezsprzecznie i wieczyście posiadał, i dziedziczył w synach synów swoich, i spadkobiercach potomków swoich, z zastrzeżeniem atoli, iż wszelkie dobra i posiadłości, które Krzyżacy w ziemiach Kujawskiej i Dobrzyńskiej przed wybuchnieniem wojny prawnie i spokojnie posiadali, jak przedtém tak i nadal z wszystkiemi prawami, zwierzchnictwami i przynależytościami mają dzierżyć i posiadać, w zakresach i granicach z dawna przyjętych. Mistrz zaś wielki i bracia Krzyżacy Teutońskiego domu, ziemię Pomorską, z jej obwodem i w starodawnych jej granicach, z wszystkiemi podobnież użytkami i przynależnościami tej ziemi, którą król Polski Kazimierz rzeczonym braciom z wymiaru Boskiej sprawiedliwości, na zbawienny pożytek dusz swoich przodków, i ku własnemu zbawieniu, jako wieczystą jałmużnę, a wraz rękojmią wzajemnego pokoju, dobrowolnie odstąpił, zrzekłszy się w obec nas wszelakiego do niej prawa, wszelkich ku odzyskaniu jej działań, obron i odwoływań, jakie temuż królowi Polskiemu z dawna służyły lub służyćby mogły; na mocy naszego stanowczego orzeczenia i sądu, takiémże prawem i w taki sposób, w jaki ziemie Chełmińska i Toruńska rzeczonym braciom przez jego
