ném między żyjącymi postanowieniem, darem czystej i pobożnej jałmużny, dla miłości Boga i na cześć Przenajchwalebniejszej Dziewicy Maryi, z naszej królewskiej szczodroty i wspaniałości, a za zgodą naszych wiernych radców, dajemy, darujemy i odstępujemy ziemię Pomorską i cokolwiek w tym kraju, bądź w jego całości, bądź w części, do nas, dziedziców i następców naszych, Czeskich i Polskich królów lub królowych, z prawa własności i zwierzchnictwa obecnie należy, albo w przyszłości należeć może; nadając temuż Mistrzowi i braciom, następcom ich i całemu Zakonowi moc posiadania tej ziemi, dzierżenia, zarządzania, używania jak swej własności, prawem wieczystém, swobodnie i bez przeszkody; dozwalając im i ich następcom czynić co im się będzie podobało ze wszystkiemi rzeczami, które się na powierzchni tej ziemi, w jej łonie, nad nią lub pod nią znajdują, z wszystkiemi jej użytkami, jako to prawami, imionami, przynależytościami, i cokolwiek w niej jest miast, miasteczek, zamków, wsi, folwarków, ról uprawnych i odłogów, łąk, ogrodów, gór, dolin, płaszczyzn, zarośli, pustek, gościńców i manowców, rzek, wybrzeży, potoków, stawów, jezior, spławów, młynów wodnych lub wiatraków, łowiectwa, ptasznictwa, rybołowstwa, rozmaitych praw i zwierzchnictw, ceł, patronatów kościelnych, lennictw, poddaństw, drużyn rycerskich, podwładnych, czynszowników, rolników, służebników, danin jakiegokolwiek bądź nazwiska, czynszów, podatków, przychodów, i z wszelkiemi zgoła użytkami, jakie znaleźć można na tej ziemi, albo nad nią, albo pod nią, albo w jej wnętrzu, jako to kruszcami, złotem, srebrem, miedzią, cyną, ołowiem, żelazem, bądź też kamieniami, solą i innemi rzeczami, któreby do nas albo następców naszych w jakikolwiek bądź sposób należeć mogły. Z czego wszystkiego nic sobie ani dziedzicom naszym i następcom prawem własności lub zwierzchności nie zostawiamy ani wyłączamy. Aby zaś to nadanie nasze, szczerze i z miłości ku Bogu, dobrowolnie i rozmyślnie uskutecznione, miało moc trwałą i obowiązującą, przyrzekamy naszém, tudzież dziedziców i następców naszych imieniem, że nigdy przeciw niemu ani przemocą ani prawem, ani jawnie ani skrycie, sami przez się ani przez kogo innego działać i występować, ani go za życia lub przy śmierci z przyczyny niewdzięczności albo potomstwa tak obecnego jako i przyszłego odwoływać nie będziemy. Dla większego zaś tego aktu upewnienia, zażądaliśmy, aby dostojny i pierworodny nasz syn Karol przyrzekł i w miejsce uroczystej przysięgi zaręczył rzeczonemu Mistrzowi i jego braciom, za siebie i swoich następców, że zwrotu pomienionej ziemi, czy-to przemocą czy prawem, czy w całości czy w części, nigdy żądać ani poszukiwać nie będzie, ale owszem to nadanie we wszystkich jego szczegółach uważać za prawe i niewzruszone. Zrzekamy się przytém wyraźnie i dobrowolnie, przez siebie i naszych następców, wszelkiego w tej mierze odwołania, podstępu, wybiegu
Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom III.djvu/131
Wygląd