Państwo Polskie przyznaje każdemu, na swoim terytorium, swobodę działania, w granicach nie uszczuplających w niczem takiejże swobody i interesów innych jednostek.
Państwo Polskie przyznaje każdemu, bez żadnych wyłączeń, możność korzystania z wszystkich praw w tem państwie ustanowionych.
Państwo Polskie rozkłada, w równej mierze, na wszystkich swych obywateli, bez żadnego wyjątku, wszelkie ciężary I obowiązki, z prawomocnych jego ustaw wypływające: otacza osobę, mienie i życie każdego jednakową opieką, ale ściąga z tą samą surowością w wszelkie z czyjejkolwiek strony przeciw prawu wykroczenia.
Państwo Polskie władzę swą, którą rozkłada na rządzącą, ustawodawczą i organizacyjną, sprawuje zapomocą powołanych do tego organów, które mogą pochodzić z mianowania lub z wyboru. Głównymi organami władzy są: 1) Naczelnik Państwa, powołany do sprawowania rządów, do którego należy władza zwierzchnia. 2) Mianowany przez niego rząd, powołany do sprawowania władzy wykonawczej. 3) Sądy, powołane wymiaru sprawiedliwości. 4) Sejm, składający się z Izby poselskiej i Senatu, powołany do uchwalania ustaw. 5) Zgromadzenie Narodowe, powołane w razie potrzeby, do przeprowadzenia zamierzonych w Konstytucji zmian i do wyboru Naczelnika Państwa.
Powoływanie do władzy organów państwa, pochodzących z wyboru opiera się na głosowaniu, do którego dopuszczonemi są wszystkie warstwy społeczeństwa, w ugrupowaniach uznanych przez państwo za pożądane dla jego życia i rozwoju w kierunku: gospodarczym, kulturalnym i społecznym. Kto do żadnego z takich ugrupowań nie należy, nie może być do głosu dopuszczony.
