Strona:Jan Tarnowski - Projekt nowej ustawy konstytucyjnej.djvu/25

powiednią. Wiadomo, że wszelkie jajko, dla wydania płodu wymaga zapłodnienia. Mamy tu wiec wyższość formy męskiej nad żeńską, stwierdzoną prawem fizjologicznem.
  A w kierunku duchowym, mamy tę wyższość sankcjonowaną przez Wiarę i Kościół.
  U wszystkich ludów monoteistycznych, pojęcie Bóstwa przedstawia się w formie męskiej. U chrześcijan, u których Bóg występuje w Trójcy świętej Jedyny, przybiera On nawet potrójną formę męską. Dalej, według zasad wiary chrześcijańskiej, Bóg zstąpiwszy na tę Ziemię, przybrał w osobie Chrystusa człowieczą formę także męską. Wreszcie Chrystus sam, który kobietę podniósł z poniżenia, w jakiem ją utrzymywało do Jego czasów pogaństwo, gdy jednak dla szerzenia zasad Swej Nauki wysyłał w świat apostołów, na których Duch święty zstąpił w tym celu, wybierał ich także wyłącznie tylko z pośród mężczyzn, aczkolwiek wówczas, jak i dziś cnotliwych, bogobojnych niewiast nie brakowało.
  Czyżby to miało znaczy, że Duch święty na kobiety zstępować nie chce lub nie może? W każdym razie, gdyby taka była reguła i trafiały się od niej wyjątki, to, jak wiadomo, potwierdzałyby tylko regułę, i faktem jest, że kościół katolicki do stanu kapłańskiego, do którego przywiązanem zostaje sprawowanie tajemnicy Ofiary i kierownictwo dusz, kobiet nie dopuszcza. I za Nim idą w tym kierunku inne także kościoły. A św. Paweł w swym liście I do Koryntian, Rozdział XI, wyraża się o kobiecie, jak następuje:
  3. „A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty jest mąż, a glową Chrysstusową Bóg”.
  7. Mąż ci nie ma zakrywać głowy swojej; gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą: a niewiasta jest chwałą mężową”.
  8. „Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta męża”.
  9. „Albowiem nie jest stworzony mąż dla niewiasty, ale niewiasta dla męża”.
  A jeżeli chcemy więcej jeszcze przykładów w tym kierunku, czerpanych już ze źródeł czysto świeckich, znajdziemy taki przykład we francuskiem prawie salickiem, które nie dopuszczało kobiet do „Pomazaństwa Bożego”, odmawiając im zdolności do władania państwem. L dla tego to, we Francji, zgodnie z tą zasadą, nie nadano dotąd kobietom głosu w kierunku ustawodawczym.