Strona:Jan Sygański - Z życia domowego szlachty sandeckiej.djvu/102

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Tamże u Jejmości Pani Jordanowej Władzisławowej w zastawie jest pierścionków 5 złotych, w nich obrączka Pani Gładyszowej, co[1] podstarościm był pani, we złotych czterech. Skoro odda Pani Gładyszowa złotych 4, oddać je Jejmości Pani Jordanowej.
U Jejmości Pani Andrzejowej Jordanowej 2 pierścionki złote z kamykami: jeden z rubinem, drugi szafirem kamykiem zielonym, i manele na obiedwie ręce we złotych piąci; oddać złotych 5, a to Jejmość Pani Jordanowa oddać powinna.
U Pani Wiechowskiej pożyczonych pieniędzy, co pożyczyła nieboszczka Pani Gembarzowska złotych 30 polskich, te na kościół do Franciszkanów w Sączu Nowym oddała.
U Ługowskiego[2] w mieście Sączu pożyczonych pieniędzy złotych 40, które także oddała kościołowi Franciszkanów, gdzie ciało jej odpoczywa, aby Ojcowie za duszę jej Pana Boga prosili i msze święte 30 odprawili, a Pana Tomasza Pytlikowicza o to prosiła, żeby tego doglądał i przyzwał, żeby te pieniądze oddano. Tamże u Ługowskiego guzy od żupana srebrne, które jemuż oddała i odkazała za pracę jego, żeby się dał pochować. Są też 2 pierścionki Ługowskiego w skrzyni w grodzie, większy[3] jeden obrączka z rogiem, a drugi mniejszy z kamykiem rubinem temu kazała oddać, skoro zapłaci.
A zeznała też, że Pani Gładyszowej pieścionek jest w skrzyni w grodzie, który jest zastawny we złotych 12, i prosiła, aby jej oddano, skoro pieniądze odda złotych 12. Item tam w skrzyni w grodzie obrączek srebrnych 4 i piąta złocista i pierścionków 12.
Item także łyżek srebrnych 8 w skrzyni zeznała. Tamże zeznała, że jest talarów 5 starych, co po 3 złote, i pułtalarków 3 po 1½ złotego, i czerwony złoty dukat, co 2 czerwone złote w nim.
Item jest też tam kord w skrzyni w grodzie, który oddała Jegomości Panu Staroście Sądeckiemu.

Item buławka[4] jest w skrzyni złocista, którą Jegomości Panu Staroscicowi Sądeckiemu oddała.

  1. Której mąż był podstarościm, czyli podrzęczym dóbr pani.
  2. Stanisław Ługowski, skrzypek starosty, Sebastyana Lubomirskiego, zob. o nim wyżej w rozdz. VI.
  3. W aktach stoi: więtszy; podobnie w dalszym ciągu tekstu stoi: wszytkich, wszytkie, wszytkiego, zamiast wszystkich etc.
  4. Laska niedługa, z gałką na końcu.