Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/108

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nad Dunajcem, przy klasztorze PP. Bernardynek, — kościółek Sióstr Felicyanek w Żółkwi[1], — nakoniec w Zmiącej, parafii Ujanowice, dyecezyi tarnowskiej, istnieje kaplica publiczna, Sercu Jezusowemu poświęcona, w której od czasu do czasu odprawia się msza święta.

Oprócz kościołów i kaplic, fundowała też pobożność i ofiarność polska w XVIII stuleciu osobne ołtarze Serca Jezusowego. Tak n. p. 11 stycznia 1744: roku, wydała Stolica Apostolska Indult na ołtarz Serca Jezusowego w kościele OO. Jezuitów w Jarosławiu[2]. W Łohojsku na Litwie, w dyecezyi mińskiej, dziedzictwie Tyszkiewiczów, umieszczony jest w kościele parafialnym w bocznym ołtarzu obraz Serca Jezusowego; wprowadził go uroczyście Antoni Tyszkiewicz, biskup żmudzki, 26 grudnia 1747, a bulla Benedykta XIV.

  1. Pierwotnie był to kościółek zbudowany i uposażony przez Zofię Żółkiewską, razem z szpitalem przy nim będącym, pod wezwaniem św. Łazarza. Od 100 lat przeszło częścią stał pustką, częścią na magazyn mebli żydowskich i nafty wynajmowany przez miasto. W r. 1873 dostały go w posiadanie Siostry Felicyanki, a odnowiwszy jego ogołocone ściany, umieściły w wielkim ołtarzu obraz Serca P. Jezusa.
  2. Ks. Sadok Barącz: Archiwum OO. Dominikanów w Jarosławiu. Lwów 1884, str. 44.