Strona:Jan Siedlecki - Błogosławione Dianna, Cecylia i Amanda.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 17 —

jako siostra jego duszy, a to z takiemi znamionami podobieństwa, jakie są między dwoma duszami przeznaczonymi dla siebie, i mającemi połączyć się z sobą węzłem na zawsze nierozerwalnym. Jordan również jak i Dianna miał Dominika i Reginalda za powierników tajemnic duszy swojej i dowiedział się z ust Braci, z jaką troskliwością bł. Patryarcha zalecił wspierać Diannę w jej zamiarach fundacyi. Zgodnie więc z czterema ojcami przeznaczonymi od samego św. Dominika, jął się do wykonania tej ważnej sprawy. Po dojrzałej rozwadze, wybrał blisko klasztoru św. Mikołaja des Vignes, w miejscu zwanem Dolina świętego Piotra, obszerny grunt, na którym była kaplica św. Agnieszki Panny i Męczenniczki. Biskup zatwierdził ten wybór, a kiedy Jordan musiał powrócić do Paryża na Kapitułę jeneralną 1222 r., na której miał być wybrany za następcę św. Dominika, zapewnił Diannę, że jej życzenia zostaną spełnione.
Dianna, jak tylko uczuła się zdrowszą, korzystała natychmiast, i w nocy poprzedzającej uroczystość Wszystkich Świętych uciekła znowa do Ronzano. Rodzice zrozpaczeni, że jej nie portafią zatrzymać, postanowili nie czynić jej więcej żadnej przeszkody. Kilka miesięcy przepędziła w tem