Strona:Jan Eichhorn-Śpiewnik Powstańczy.djvu/56

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Po całej Polsce grzmi jak dzwon
— Na Bój i po zwycięstwo!
I płynie śpiew przed Boży Tron
— Racz dać nam hart i męstwo —
Nie damy ziemi skąd nasz ród,
Tak nam dopomoż Bóg...




40.  Oto dziś dzień krwi i chwały.[1]


Oto dziś dzień krwi i chwały,
Oby dniem wskrzeszenia był!
W gwiazdę Polski orzeł biały
Patrząc lot swój w niebo wzbił.
A nadzieją podniecany,
Woła do nas z górnych stron:
Pawstań Polsko, skrusz kajdany,
Dziś twój trumf, albo skon.
Hej, kto Polak na bagnety,
Żyj swobodo, Polsko żyj.
Takim hasłem cnej podniety,
Trąbo nasza wrogom grzmij.

Na koń woła kozak mściwy
Karać bunty polskich rot.
Bez Bałkanów są ich niwy,
Wszystko jeden zgnieci grot.
Stój, za Bałkan pierś ta stanie,
Car wasz marzy płonny łup,

  1. Przypis własny Wikiźródeł Oryginalnie pieśń nosi tytuł „Warszawianka 1831 roku“.