Przejdź do zawartości

Strona:J. W. Draper - Dzieje stosunku wiary do rozumu.djvu/431

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

wianie się nauce bożej, oraz aby, przekraczając odpowiednie granice, nie napadały i nie mąciły dziedziny wiary.
„Albowiem zasady religii, objawione przez Boga, nie na to udzielone zostały, jak niektóre odkrycia filozoficzne, iżby się udoskonalały staraniem ludzkiem, lecz powierzone zostały oblubienicy Chrystusowej, jako skarb niebieski do wiernego strzeżenia i bezbłędnego ogłaszania. Zatem wszystkie zasady wiary świętej mają być zawsze tłumaczone zgodnie ze zdaniem i rozumieniem kościoła; i nigdy nie wolno oddalać się od tego i pod pozorem jaśniejszego tłumaczenia. Przeto jako pokolenia i wieki następują po sobie, tak niech rozum, wiedza i mądrość każdego człowieka w szczególności i całego kościoła wogóle wzrasta szybko i potężnie się wzmaga, lecz tylko we własnym zakresie, to jest tak, aby znaczenie, duch i wiara nauk jego pozostawały czystemi i nietkniętemi“.
Pomiędzy innemi ogłoszono następny wyrok:
„Niech będzie wyklęty:
Kto odrzuca jedynego prawdziwego Boga, Stwórcę i pana wszech rzeczy widomych i niewidomych.
„Kto bezczelnie twierdzi, że oprócz materyi nic więcej nie istnieje.
„Kto powiada, że substancya czy też istota Boga i wszystkich rzeczy jest taż tama.
„Kto utrzymuje iż rzeczy stworzone, tak cie-