Strona:J. Grabiec - Syonizm niepodległościowy przeciw Państwu Polskiemu.pdf/19

 Akt 5 listopada dał nam możność pracy nad zbudowaniem państwa polskiego, uroczyście uznanego za istniejące in potentia przez oba mocarstwa centralne, okupujące ziemie polskie.
 Protestem przeciwko temu aktowi Rosya faktycznie wypowiedziała temu państwu wojnę, która, w miarę urzeczywistniania się poszczególnych funkcyi państwa polskiego, przemieni się w zbrojną wojnę faktyczną.
 W takim zaś razie syonizm niepodległościowy Demokracyi Narodowej stanie się zwykłą zbrodnią zdrady stanu, zwłaszcza, gdy obok propagowania bierności względem rozkazów rządu polskiego, zacznie prowadzić propagandę czynu na szkodę państwa polskiego, którego stan i warunki bytu nie odpowiadają ideałom naszych syonistów niepodległościowych.
 Tragedyą odradzającego się Królestwa Polskiego jest trudność powstania Rządu Narodowego, któryby ujął w swoje ręce kierownictwo pracą państwotwórczą, oraz podjął się odpowiedzialności za polską politykę narodową. Wytwarza to chaos w pojęciach a sprzyja antypaństwowej agitacyi wśród ciemnego tłumu, oraz wśród naszych politycznych analfabetów, przepełniających szeregi „wyższych dziesięciu tysięcy“. Na tle zaś pięknego obrazu, jaki rozgorączkowanej wyobraźni naszego tchórzliwego mieszczucha kreśli syonizm niepodległościowy, obiecujący dalekie niebo, na które można zasłużyć jedynie absolutną biernością w dziedzinie czynu, a tęsknotą do status quo ante w dziedzinie oderwanej idei — propaganda przeciwko państwu polskiemu grozi poważnem niebezpieczeństwem pierwszym poczynaniom tego młodego państwa.
 Możliwie też najrychlejsze utworzenie regentury tymczasowej i mianowanie Rady Stanu, zapoczątkowującej tworzenie się rządowej organizacyi polskiej, jest wręcz nieodzowne.

20 listopada 1916 r.