„Cura A. R. Caspari Czekayski P.(lebani) et D(ecani) Caccensis[1] A. 1836, a Francesco Stanke Olomucii fusa”.
We wsi Łącku żył sławny samouczny rzeźbiarz, fabrykant ewancygerów fałszywych, chłop Jan Gromada; który przed kilku laty podobno w więzieniu umarł.
Jazowsko, wieś, nad Dunajcem. Szkoła trywialna. Jak się z ksiąg kościelnych dowiadujemy, r. 1605 już był pleban przy kościele tutejszym, a przedtém, kościół jazowski był exkurendą Łącka. Był on drewniany, a niezawodnie w XVI jeszcze wieku stawiany. Z tego jednak kościoła, pozostały ledwo pięknie rzeźbione i malowane, starożytne ołtarze; budowane jeszcze w owym szesnastowiecznym guście stawiania ołtarzy na trzy stopnie, jakby piętra, zwężające się ku górze, a zwykle gotycko zakończone. Dziś istniejący kościół murowany, sklepiony, wystawił ks. Jan Owsiński proboszcz r. 1717, i brat jego Stanisław Owsiński, rolnik, a to z jałmużn i składek. Historyą téj fundacyi wymalowaną i opisaną, widziéć można na ścianie za organami. Oryginał konsekracyi téj świątyni, na pargaminie, wydany przez biskupa Michała Kunickiego sufragana krakow. r. 1740[2], dochowuje się w aktach kościelnych.
Ważne tu dochowały się metryki kościelne, a między innemi od r. 1680, w których ks. Jan Owsiński prob. tutejszy po każdym skończonym roku, zapisuje dobrodusznie wszystkie wydarzone szczegóły wypadków tak krajowych, zaszłych w okolicy, jako i jego osobistych. Kronika ta, którą my Rocznikami jazowskiemi zowiemy, doprowadzona jest do r. 1726 włącznie, odkąd ją znów bratanek jego i następca na probostwo ks. Stanisław Owsiński dociągnął do r. 1744[3]. Niezmiernéj jest wagi dla dziejopisa, geografa i statystyka, a dla powieściarza obrazującego wiek XVIII, nieoszacowanym byłaby materyałem. Posiadamy ją w całkowitym odpisie, a jeżeli okoliczności pozwolą, wydać nie omieszkamy. Można z tych zapisków powziąć wyobrażenie o morowém powietrzu w r. 1710, gdy w Sączu nie nastarczono grzebać trupów, a psy je na miejscach publicznych rozszarpywały. Pod rokiem 1720 czytamy opis tortur, które na winowajcach publi-
- ↑ W obwodzie sądeckim nie znamy nazwiska podobnego dekanatu.
- ↑ M. Kunicki herbu Bończa sufragan i archidyakon krak., dziekan kapituły gnieźnieńskiéj, opat mogilski. Mąż pełen cnót i zasług publicznych, opiekun małoletniego Ignacego Krasickiego, późniéj znakomitego pisarza i biskupa warmińskiego. Umarł r. 1751 (Krasicki w dopeł. Niesiec. tom 5).
- ↑ Ks. Jan Owsiński † dnia 7 lutego r. 1727. Stanisław † 1746.
