czasu, gdyż roku 1794 i 1804 miasto i kościół szkodliwemu pożarowi uległy.
W zakrystyi wiszą portrety ks. Stawickiego i Gaździckiego proboszczów i dobrodziejów tego kościoła. W wielkim ołtarzu wypukło-rzeźba „Chrystus na krzyżu”, obok na tle malowana postać klęczącego kapłana, u dołu podpis: „ks. Szymon Zamoyski dziekan y pleban nowotarski, 1795 r. restaur”. Na zasuwie piękny, ale poprawianiem nieco zeszpecony obraz: „ś. Katarzyna”, dzieło znanego artysty naszego Fran. Lexyckiego[1]. Godne téż tu uwagi: „Marya w wieńcu” (rozenkranz) piękna drzewo-rzeźba, zawieszona nad drzwiami zakrystyi. „Chrystus na krzyżu, przed nim kapłan klęczący” płaskorzeźba na drzewie, pod nią napis: „Joan. Fran. Strzyżański P. N. (pleban nowotarski) 1719 r.”. Wielki ołtarz pięknemi starożytnemi rzeźby ozdobiony. Boczne ołtarze wszystkie prawie 1797 r. restaurowane, zdobią niezłe obrazy: „Przemienienie Pańskie i ś. Walenty” pendzla Jana Jurczyk (jak świadczy podpis), malowane około roku 1830. Ów Jan Jurczyk miał umrzeć w Kalwaryi. Nanke malował téż wiele do tutejszego kościoła; jego jednak roboty na uwagę nie zasługują. Czesacz z Waksmunda wieloma pięknemi drobiazgami rzeźbionemi, ozdobił świątynię.
Wieża zegarowa murowana r. 1766 panuje szeroko i okazale w okolicy.
Dzwonnica murowana 1794 r. służy za bramę na cmentarz kościelny; pięknemi słynie dzwony, na których napisy nie mogliśmy odczytać z utrudnionego na nią przystępu. Szanowny jednak ks. Wańczyk administrator z Klikuszowy, na prośby nasze udzielił nam listownie następującéj wiadomości:
Dzwon wielki przelany 1785 r. za staraniem Wojciecha Olechowskiego, przez Jana Jerzego Knoblocha. Drugi, dzieło tychże z r. 1795. Trzeci, lany r. 1715. Czwarty nosi nazwiska: Mikołaj Klocek, Floryan Litarski i rok 1828.
- ↑ Starożyt. Krakow. J. Ł. ..... zeszyt 7.
