Strona:Józef Weyssenhoff - Cudno i ziemia cudeńska.djvu/239

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
—   233   —

ciągle jeszcze tych samych plugawych narzędzi, można stracić wszelką nadzieję!
Dopadł do swego mieszkania i zamknął się w niem szczelnie.
W parę dni później spakował dwa kufry, jak na dużą podróż, i wyjechał, nic opowiadając się nikomu.