Ta strona została skorygowana.
»DROGA LEGIONÓW«.
⟨Fragment⟩.
O drogo nasza! O »drogo Legionów«
przez krwawe tęsknot rzucona bezdroże!
Wężem idąca wśród śmierci zagonów
w one dalekie za górami zorze,
gdy krzyk się z piersi wyrywał jedyny:
»Do polskiej ziemi! Do polskiej krainy!«
O góro, góro drzewami szumiąca
jakże nam twoje dłużyły się stoki!
Omdlenie stopę o kamień potrąca,
a szybsze coraz stawają się kroki —
iż rzucasz ziemie dalekie i obce,
a tam — graniczne gdzieś na szczytach kopce!...
