Ta strona została uwierzytelniona.
Wstydząc się i sam sobie różnego rodzaju robiąc wyrzuty, Tadeusz wrócił do dworu. Nikt na niego nie uważał, nikt do niego nie przemówił: poszedł i zamknął się w swoim pokoju.
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Ulana.djvu/46
