Ta strona została uwierzytelniona.
V.
KILT.
Jakiém szczęściem jest umrzeć, gdy życie jest nam tylko nudnym, czczym wieczorem dnia nieznośnego!
Myśl w czasie niestrawności.
Myśl w czasie niestrawności.
Świstał wesołą piosnkę Pan Karol idąc późnym wieczorem na Antokol. Noc była posępna, wiatr szumiał jesienny i niósł w swoich chłodnych objęciach liście drzew żółte, zwiędłe kwiaty, dymy kominów, turkot oddalony pojazdów i szum płynącéj rzeki.
Pan Karol zbliżał się do małego domku. Stał on nad drogą, nad rzeką, wśród krze-
