Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Męczennicy Cz.2 Marynka.djvu/411

ideału, zgryzł się tem straszliwie, w rozpacz go to wprawiło niemal.
 Chciał w początkach jechać sam, aby pupillę wyrwać ztamtąd, lecz wiadomość o wyjściu jej za mąż, dobiła go tak, że zachorował.
 Małżeństwo to potwierdzało część potwarzy, które Krzewska z sobą przywiozła.
 Biedny Kulwisz, mimo swojego wieku, trzymający się dotąd rzeźko, nagle, jakby wybuchem dotąd wstrzymywanych chorób i dolegliwości przyciśnięty, musiał pójść do łóżka i nie mógł już wstać z niego.
 Artrytyczne bóle, pedogra, nerki, wątroba, znalazły się razem w spisku, aby mu ostatek dni zatruć. Doktora potrzeba było nieustannie, kąpieli, lekarstw, a nic nie pomagało.
 Juraś musiał gospodarować za niego i chorego doglądać.
 Biedne chłopczysko starczyło jak mogło i umiało, zadaniu nad siły.
 Na dobitkę złego, w Kącie zaczęło się psuć wszystko, na polach, w ogrodach; grad, pomorek na bydło, posucha, deszcze, jakby się zmówiły.
 Major się niecierpliwił, i choroba rozdraźnieniem się powiększała.
 W Berezówce szło nielepiej.
 Juraś się musiał rozrywać, aby wszystkiego dojrzeć, a ludzie z jego nieświadomości i niedoświadczenia korzystali.
 Na ostatek Dziwulski z porady jakiegoś prawnika, wynalazłszy najdziwniejsze pretensye do majątku zmarłej żony, począł proces oburzający, niesprawie-