Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Dwa a dwa cztery.djvu/122

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
IX.
PIEKARZ I JEGO RODZINA.
Sam swej niepomyślności ja byłem
kowalem; i licho mi nadało,
leść tu nieproszonemu?
Rusinowska. Pow. Hist z w. xvi.


 Zegar przeciągle wybił dziewiątą i jeszcze sprężyny jego syczały posępnie, jak gniewu ostatki w duszy człowieka powoli się burzące, gdy

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Józef_Ignacy_Kraszewski_-_Dwa_a_dwa_cztery.djvu/122&oldid=2041225”