Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Cztery wesela.pdf/196

oki, takiego listu szturmem tak zaczynać nie można!
 — To, to, to! a czemu? hę?
 — Zwykle wypada zacząć, poważnie dodał pisarz, wysławiając się z pewnym zapałem właściwym cymbałom, mającym o sobie dostojne wyobrażenia — wypada zacząć od komplementu, albo od sentencij, albo od konceptu.
 — No, no, jak to? hę?
 To jest naprzykład od komplementu takiego — Zasługi górne i zaszczytna familij JW. Pana elewacja w renomie, równie też, oraz, cnoty wkorzenione, jako —
 — A pfe, bredzisz! To jakieś kazanie!
 — To można począć od sentencij, naprzykład:
 — A no, czekaj, ja podyktuję sentencją — Człek nie bydlę, rodzi się aby miał jedną towarzyszkę —
 — Ależ panie, bydlę w liście! to za grubo, mnie się zdaje że to nie ujdzie.
 — A no, to cóż? to jakże?
 — Może chyba położyć źwierzę, albo żywioł, bo bydle panie, to jakoś —
 — Więc pisz. Ja nie źwierzę, któremu co roku to —