Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Żyd obrazy współczesne. T. 2.djvu/322

 — Ja ci dam drugie byleś milczał, dodał ktoś niecierpliwy z boku.
 — Pytanie tedy, jaką my żydzi rolę odegrać tu mamy?
 — Przepraszam, nie ma tu żydów są Polacy wyznania Mojżeszowego, poprawił inny.
 Kilka osób temu wyrażeniu pierwszy raz użytemu żywo przyklasnęło.
 — Pozwólcie panowie, dodał Jakób, jeżeli ta definicya się utrzymuje, ona rozwiąże wszystko.
 — Przepraszam, zawołał Mann, bardzo przepraszam, stoi nierozwiązana kwestya, czy pójdziemy ze szlachtą która rewolucyi nie chce, czy z tymi co ją robią i pragną?
 — Tu sęk! rzekł Symon, ja wotuję idźmy ze szlachtą, może dorobimy się i my herbów, ja natychmiast sobie tnę pieczątkę trzy cebule na tle złotém, w hełmie wspaniałe liście czosnku.
 — A to utrapiony gaduła!! pięścią w stół bijąc przerwał Mann, będziesz ty cicho?
 — No! już milczę.
 — Rzecz bierzmy seryo, zdaje się że na to zasługuje, przerwał Bartold, Mann dobrze kwestyą postawił.
 — Nie, zaprzeczył Jakób, kwestya nie jest dla