niach nad formą i zawartością, a przeto i nad genezą epitafjum, notuję poniżej, jako konjekturę Bielowskiego, oznaczając ją znakiem B. jako tekst zasadniczy podajemy niniejszem odpis Streczaki (bez owej konjektury), przytaczając poniżej inne lekcje: C. — Czacki, G. — Maciej z Grodziska, H. — Hartknoch, Ł. — Łubieński, Sa. — Sarnicki. St. — Starowolski. Sz. — Szulc (1854), T. — Tolibowski. Z. — Zalaszowski.
1. Hic jacet in tumba / princeps generosa columba /
Chabri tu es dictus / sis in aevum benedictus /
Fonte sacro lotus / servus Domini puta totus /
Praecidens comam / septenni tempore Romam /
5. Tu possedisti / velut verus athleta Christi /
Regnum Slavorum / Gothorum sive Polonorum /
Caesar praecellens / a te ducalia pellens /
Plurima sibi dona / quae placuere tibi /
Hinc detulisti / quia divitias habuisti /
10. Inclyte dux tibi laus / strenue Boleslaë /
Perfido patre / es, sed credula matre /
Vicisti terras / faciens bellurn quoque guerras /
Ob famam bonam / tibi contulit Otto coronam /
14. Propter luctamen / sit tibi salus. Amen /
V. 1. Hic — H. Sa. St. Hac.
princeps — Sa. rex pius
generosa — Ł. G. Sa. St. gloriosa, Z. veneranda
V. 2. Chabri — C. Chrabrie, St. Chrabri, Sa, Boleslaus Chrobri, Ł. Sz. Chrobri
V. 3. lotus — St. latus
W G. wiersz opuszczony.
V. 5. verus — brak Ł. Z. St. G. Sz. H.
V. 6. sive — Ł. Z. St. H. seu
V. 8. sibi dona — u innych (także u Streczaki według pierwotnej kopji) dona sibi
V. 9. Hinc — Ł. Z. H. St. C. huic
detulisti — St. C. dedisti
V. 10. laus tibi — wszystkie inne teksty tibi laus
strenue — Ł. Z. St. H. serenissime, C. invictissme
Boleslae — B., Stronczyński, Lelewel, Pohorecki coniect. Boleslaus
W G. wiersz opuszczony.
