Strona:Józef Birkenmajer (red) - Myśli św. Jana Chryzostoma.djvu/151

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

ry zawsze i wszędzie rozlewa jedną łaskę, jedną naukę.

192.
Przyczyną wszystkich naszych nieszczęść bywa nieznajomość ksiąg Pisma świętego. Wyruszamy na wojnę bez oręża — i jakże możemy z tej walki wyjść cało?

193.
Jakby ktoś stanąwszy pomiędzy dwoma ludźmi będącymi opodal, wyciągnął do nich ramiona, ujął ich obu za ręce i powiązał ich z sobą — tak uczynił Chrystus, łącząc Stary Zakon z Nowym, naturę Boską z ludzką, Swoje z naszym.

194.

Czy nie dosyć było jednego ewangelisty, aby wszystko opowiedzieć?

133