Cyceron bardzo pięknie to mieysce wydał.
Hic Jovis altisoni subito pinnata satelles,
Arboris e trunco serpentis saucia morsu,
Subjugat ipsa feris transfigens unguibus anguem
Semianimum, et varia graviter cervice micantem,
Quem se intorquentem lanians, rostroque cruentans,
Jam satiata animus, jam duros ulta dolores
Abjicit efflantem, et laceratum affligit in unda,
Seque obitu a solis nitidos convertit ad ortus.
Cic: de Div: L. I.
Wirgiliusz ie naśladował:
Utque volans alte raptum cum fulva draconem
Fert aquila, implicuitque pedes atque unguibus hæsit:
Saucius at serpens sinuosa volumina versat,
Arrectisque horret squamis et sibilat ore
Arduus insurgens, illa haud minus urget oduneo
Luctantem rostro, simul æthera verberat alis.
Ænei: lib: XI. v. 751.
„Jak orzeł, bystrém w niebo piórem uniesiony,
„Przyciska w nogach smoka i topi w nim szpony:
„Ten rozżarty na swego srodze przeciwnika,
„Jeży łuskę, zwiia się w kłęby, pyskiem ksyka,
„Wznosi głowę, lecz orzeł iego opór zetrze
„Krzywym dziobem, skrzydłem zamiata powietrze.
Jedna prawdziwa wieszczba, bić się za oyczyznę.
Wiersz przedziwny! kto walczy za tak dobrą sprawę, powinien się wszyſtkiego dobrego spodziewać.
