Strona:Iliada.djvu/089

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.

    El dorsum insignis maculis, prorepsit ab ara;
    Tum celeri platanum lapsu petit efferus, illic
    Passeris, in summo ramorum vertice, pulli
    Implumes octo sub densa fronde latebant,
    Nоna parens nidum servabat. protinus atro
    Stridentes querula nequidquam voce voravit
    Ore draco: mater circumvolitabat acutum
    Lugens. lugentem trepida ferus arripit ala,
    Postremamque vorat. Post haec, mirabile visu,
    Immanem durum in lapidem Salurnius anguem
    Induit, obriguit mutatis artubus ille;
    Nos animi attonitos circum stupor altus habebat.
    Haec sacris visa in mediis portenla deorum.
    Tum Calchas prompsit veraci has pectore voces
    Vaticinans: Nam cur muti sic statis, Achivi?
    Hoc Jovis augurium, serum, seroque futurum
    Eventu; at cunctis clarum, et memorabile in oris.
    Passeris ut pullos octo, nonamque voravit
    Ipsam etiam serpens matrem; sic Pergama circum
    Et nobis totidem bellandum hæc monstra per annos
    Portendunt: urbem decimo vastabimus anno.
    Haec vates: matura suo quae tempore jam jam
    Omnia complentur, tantum perstate volenti
    Heic alacres animo, bello quassata bilustri
    Pergama dum noster subvertat denique Mavors.



    OPIS BITWY BOGÓW.

    Jupiter haec fatus, vesano corda tumultu
    Miscuit, atgue animos belli succendit amore.
    Ergo odiis in saeva abeunt discordibus arma.
    Ad naves tendunt Juna et Tritonia Pallas,
    Complectensgue solum Neptunus, largus et auctor
    Lucri Mercurius, solerti pectore praestans.