Po widzeniu jednem, zapewniającem odbudowanie Jerozolimy (IX, 38—X, 48), drugie losy państwa Rzymskiego obwieszcza. »I widziałem sen: a oto orzeł wychodził z morza, który miał skrzydeł dwanaście z pierza i trzy głowy. I widziałem: a oto z pierza jego wyrastało pierze przeciwne, a one się w drobne a w małe pióreczka obracały. Bo głowy jego stały z pokojem, a średnia głowa była większa niż inne głowy, lecz ona z niemi spokojem stała. I widziałem: a oto orzeł latał a królował nad ziemią i nad tymi, którzy mieszkają na niej. I widziałem, że wszystko pod niebem było mu poddano, a żaden mu się nie sprzeciwiał, ani jeden ze stworzenia, które jest na ziemi. I widziałem: ano orzeł wstał na paznogty swoje i puszczał głos do pierza swego, mówiąc: Nie wszystkie społu czuwajcie, śpijcie każdy na miejscu swem, a na czas (po kolei) czuwajcie; a głowy niech ku ostatkowi zachowane będą... I policzyłem przeciwne pióra jego: a oto ich było osiem. I widziałem: a oto po prawej stronie powstało jedno pióro i królowało nad wszystką ziemię. I stało się, gdy królowało, a przyszedł mu koniec, i nie było znać miejsca jego. I nastało drugie i królowało, to było przez długi czas. I stało się, gdy królowało, a przyszedł koniec jego, że nie znać było jako pierwszego. A oto głos przypuszczony do niego mówiąc: Słuchaj ty, któreś przez tak długi czas trzymało ziemię. To oznajmuję tobie pierwej, niż poczniesz nie być widziane. Żaden po tobie nie będzie trzymał czasu twego, ale ani połowicy jego. I wzbiło się trzecie i otrzymało państwo jako pierwsze, i samego też nie było widać. I tak się przydawało wszystkim innym, każdemu z osobna państwo mieć, a potem nigdzie się nie ukazować. I widziałem: a oto za czasem i drugie pióra podnosiły się po prawej stronie, aby i one trzymały panowanie, a z nich było, które trzymały, wszakże prędko nie widać ich było. Bo i niektóre z nich podnosiły się, ale nie panowały. I obaczyłem potem: a oto nie widać było dwanaście piór i dwu piórek. A nic nie zostało na ciele orłowem, jedno dwie głowie odpoczywające i sześć piórek. I ujrzałem: a oto z sześci piórek oddzieliły się dwie i zostały pod głową, która była na prawej
Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/160
Wygląd