Przejdź do zawartości

Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/145

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Rozdział przedostatni (CIV, b) składa się z następnego ustępu: »W te czasy Pan rozkaże sprawiedliwym zebrać swe dzieci z ziemi całej, aby wysłuchały słów mądrości jego, i rzeknie im: Pokażcie ’m te mądrość, boście ich nauczyciele i wodzowie. Pokażcie im nagrodę, która powinna przypaść tym wszystkim, którzy podążą za przepisami mądrości. Ja bowiem i mój syn uczynimy z nimi wieczny związek na drogach sprawiedliwości. Pokój wam, dzieci sprawiedliwości, radość i szczęśliwość«. Rozdział ostatni (CV), stanowiący niby epilog, zawiera opowiadanie następne: »Po upływie pewnego czasu, Matuzal, mój syn, dał żonę synowi swemu, Lamechowi. Ta, zostawszy brzemienną, zrodziła syna, którego skóra była biała niby śnieg, a różowa jako róża, włosy były białe i długie jak runo... Zaledwo wyszedł z łona matki, zaczął sławić Boga...« Przerażony niezwykłem zjawiskiem ojciec, biegnie do dziada. Ten do swego ojca. Enoch, dowiedziawszy się, co się stało, wyrzekł: »Bóg zamierza dokonać nowego dzieła na ziemi...« I począł opowiadać o nastąpić mającym potopie... Kiedy Matuzal usłyszał słowa ojca swojego Enocha... powrócił upewniony i nazwał dziecię imieniem Noe, ponieważ ono miało stać się pociechą ziemi po takiem zniszczeniu. Zamyka rozdział wiadomość o jeszcze jednej Księdze, którą napisał Enoch dla syna swojego, Matuzala. Księga ta zawiera tylokrotnie powtarzane proroctwa. Napis: »Koniec widzenia proroka Enocha...« kończy księgę Enocha.
Z poznanej treści widzimy, że tylko dwa ustępy: pierwszy, o cielaku białym, którego »wszystkie zwierzęta dzikie, wszystkie Ptaki powietrzne wielbiły i czciły bezustannie« i od którego zjawienia się owce »wszystkie stawały się cielakami białymi«, jakimi były na początku dziejów, i drugi, że »w siódmym dniu dziesiątego tygodnia odbędzie się sąd wieczny« — dają pewne wskazówki co do czasu, w którym te ustępy powstać mogły. Ale oba one nie jednakowej wartości przy zastosowaniu. Gdy w drugim niema Punktu wyjścia dla odmierzenia czasu, w pierwszym klucz się kryje w symbolu białego cielaka. Należy tylko pod ten symbol podstawić osobę historyczną. Tu atoli dotykamy ogólnej właściwości