Strona:Hugo Bettauer - Trzy godziny małżeństwa.djvu/39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Po chwili, rzekł Bodenbach:
— Nie do zniesienia!
— Nie wytrzymam dłużej! — odparła Elżbieta.
Spojrzawszy na siebie, uśmiechnęli się z powodu tej, zadziwiającej wspólnoty uczuć.