Reporterowie, detektywi i publiczność, kombinowali, badali, rozstrząsali, brano na spytki Italczyków, Murzynów, zamęczano psy policyjne, węszono po wszystkich osławionych kryjówkach... o jednem tylko nie pomyślał nikt, to jest o samej rodzinie Mackeenów!
W tym punkcie zaczęło się instyktowne niedowierzanie Bodenbacha. Dnia poprzedniego, zaczął na własną rękę śledzić Mackeenów i osiągnął zdumiewające wyniki. Poszedłszy do departamentu miejskiego spraw związkowych i klubowych, bez trudności otrzymał pozwolenie przejrzenia listy członków „Klubu Prawdziwych
Przyjaciół”, który urządzał konkurs piękności dziecięcych.
I oto, rzecz dziwna, James Mackeen, którego dziecko zostało porwane, figurował w spisie członków „Klubu Prawdziwych Przyjaciół" jako sekretarz. Było to znamienne, chociaż jeszcze nie obciążające. Z tejże listy dowiedział się Bodenbach, że pewien handlarz cygar, m ający sklep na rogu 75 ulicy i Columbus-Avenue jest także członkiem klubu.
Zadowolony wielce udał się tam Bodenbac,
Strona:Hugo Bettauer - Trzy godziny małżeństwa.djvu/173
Ta strona została przepisana.
