Strona:Hugo Bettauer - Trzy godziny małżeństwa.djvu/150

wym Thea. Może przynosił wieść o nim! Tak być musiało niewątpliwie i nareszcie dowie się o losach człowieka, którego nie mogła zapomnieć.
 Opanowana tą myślą, straciła wprost orjentację, witając Leidlicha pytaniem:
 — Przynosisz pan wieść od Dr. Bodenbacha. Mówże pan gdzie się znajduje!
 Nie przysposobiony na taką obcesowość wypadł z kontenansu i odpowiadając, skrzywił się fatalnie:
 — Gdzie jest obecnie, nie wiem. Znane mi są tylko fakty, o których łaskawą panią zapewne poinformowano. Opuściwszy Wiedeń, wyjechał z Trjestu parowcem „Vittorio Emanuele" do Nowego Jorku.
 Elżbieta opanowała się szybko.
 — O tak, wiedziałam to! — rzekła — A teraz radabym wiedzieć, czemu zawdzięczam przyjemność wizyty pańskiej?
 Leidlich złożył koślawy ukłon.
 — Łaskawa pani, wyjaśnienie zajmie pewien krótki czas. Czy mogę prosić o rozmowę w cztery oczy przez jakiś kwadrans?
 Bez słowa wskazała Elżbieta gościowi fotel,