Strona:Henryk Zieliński - Polacy i polskość ziemi złotowskiej.djvu/059

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Pospolity fałsz, jakim jest niemiecka statystyka narodowościowa z r. 1925 (a tym bardziej z r. 1933 i 1939), przygwożdżony zostaje przez wspomniane już zestawienia ludności polskiej powiatu złotowskiego dokonane z ramienia regencji w Pile w r. 1936—37[1]. Obejmuje ono niestety tylko kilkanaście najbardziej polskich miejscowości; wynika z niego, że Polaków było tam więcej, niż ich stwierdza spis urzędowy w całym powiecie, ba, w całej prowincji. A i te zestawienia budzą poważne zastrzeżenia, jako obliczone na osiągnięcie celu polityczno­‑religijnego i wywarcia presji moralnej na prałaturę w Pile. Wyglądają one następująco:

Tab. II[2].
miejscowość kat. ogół. Niemcy „warstwa
pośrednia“
Polacy
01. Złotów 04313 2868 0697 0748
02. Krajenka 02090 2024 0051 0015
03. W. Buczek 01028 0576 0094 0358
04. Zakrzewo 01953 0624 0329 1000
05. Głomsk 00531 0188 00 0343
06. Pol. Wiśniewka 00876 0494 0071 0311
07. Radawnica 01045 0792 0100 0153
08. Sławianowo i Rudna 01293 0377 0232 0684
09. Głubczyn 00399 0296 0022 0081
10. Podróżna 00269 0051 0016 0202
  Razem 13797 8290 1612 3895


Polacy i „warstwa pośrednia“ razem: 5507.

  1. Por. w związku z tym uwagi wyżej, str. 52.
  2. Akta arch. w Pile.