Strona:Henryk Nagiel - Tajemnice Nalewek.djvu/218

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

 Róża zarumieniła się i uciekła.
 Adwokat „Julek“ został sam. Spoglądając na leżące na biurku papiery procentowe, rzekł:
 — No, teraz to już naprawdę nic nie rozumiem.


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Henryk_Nagiel_-_Tajemnice_Nalewek.djvu/218&oldid=2687612”