Strona:Hamlet krolewicz dunski.djvu/12

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
—   8   —
SCENA IV.
DUCH DAWNIEYSI.
ELLRYCH

W téy ſaméy poſtaci, podobne do zmarłego Króla....

BERNFILD

Guſtawiei wſzak ieſteś ieden z uczonych, przemów do niego.

ELLRYCH (do Guſtawa)

Nie ieſtże podobne do Króla! przypatrzno mu ſię WPan dobrze.

GUSTAW.

Ze wſzyſtkiem podobne. Drżę cały z przeſtrachu i zadziwienia.

BERNFILD

Przemówże do niego Guſtawie.

GUSTAW

Kto ty ieſteś? którey ſobie w téy nocnéy porze tę ſzlachetną bohatyrſką poſtać przywłaſzczaſz, w ktorey niegdyś powaga zmarłego Króla Danii za życia przebywała? zaklinam cię na niebo, odpowiaday!

BERNFILD

Zdaie ſię bydz niechentne.

ELLRYCH

Patrzcie WPanowię, iuż odchodzi.

GUSTAW

Stóy gaday, zaklinam cię, gaday!

DUCH (zinkię )


SCE