Ta strona została uwierzytelniona.
AKT I.
SCENA 1.
Zbyszek sam, później Ludwiś.
Zbyszek (chodząc po pokoju).
A cóżto za dziwni ludzie ci moi nauczyciele (naśladuje ich głos): A ruszajże się prędzej. A mówże szybciej! Ubieraj się prędzej“! (zwykłym głosem). I tak ciągle i ciągle... Aż głowa od tego gderania pęka! Co ja mam, co ja mam z nimi!..
I gdybyto tylko oni!. Gdzietam! Primus w klasie, Zawadzki, wciąż mi to samo mówi: „A pisz prędzej“! „A jedz szybciej śniadanie“! „Ruszże się i zadzwoń“!
