Strona:Gaston Tissandier Męczennicy w imię nauki.djvu/251

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

od rządu francuskiego pensyę roczną sześciuset liwrów. Korzystał z niej aż do rewolucyi, która go pozbawiła tej lichej płacy. Nieszczęśliwy wynalazca, doprowadzony do nędzy, utrzymywał się jedynie z miłosierdzia pewnej damy z Brukseli.
Cugnot umarł, mając lat siedmdziesiąt dziewięć, w chwili gdy drogi żelazne wprowadzone zostały do Anglii.
Pomimo trudności i przeszkód, dzięki usiłowaniom ludzi, postęp miłujących, Francya powierzyła swe drogi lokomotywie.
Dziś koleje żelazne przerzynają świat cały, rozpraszają przesąd, rozsiewają na przebieganych przez parowozy liniach, dobrodziejstwa wiedzy i cywilizacyi.