Strona:Gabryela Zapolska-Pani Dulska przed sądem.djvu/16

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

czarna serya. Mama Dulska woli się zabezpieczyć na trzy miesiące naprzód. Zawsze — przez trzy miesiące taka Matylda może już znów mieć boa, automobil, gumy i czynsz dla Mamy Dulskiej.
A nawet pani Dulska miała dla Matyldy Sztrumpf pewne uznanie. Oto pani Dulska wpadła nagle na pomysł... poświęcenia kamienicy. Kupiła bowiem ową kamienicę od żyda, który ją zbudował. Kamienica była niepoświęcana i sługi o tem szeroko po całej ulicy mówiły. Stróżka i „ci z suteryny“ twierdzili nawet, że coś na strychu straszy, a nocami po schodach chadza. Pani Dulska urągała takim opowieściom, bo była esprit fort i wielką sceptyczką w głębi duszy, mimo iż dokumentnie odprawiała wszystkie formułki nabożne i tradycyą nakazane. Ale pragnęła, aby żadna skaza nie postała na fasadzie jej domu. Kazawszy odmalować front, balkony, okna, powprawiać kolorowe szyby w okna schodowej klatki, uznała za stosowne zarządzić poświęcenie domu. Ksiądz miał obejść wszystkie mieszkania, pokropić kąty i odczytać modlitwy.
Zbyszko zdawał się tym projektem zachwycony.
— O to! to! właśnie... właśnie!.. śmiał się, siedząc pod piecem. — Doskonale! — trzeba tylko zacząć od głównej lokatorki.
— ?...
— No... pani Matyldy Sztrumpf. Tam właśnie poświęcenie będzie na miejscu!