Strona:Gabriela Zapolska - Staśka.djvu/59

 Więc rum i pół Benedyktynki, i daktyle, i szynka praska, i bryndza preparowana, i rollmopsy, i Bóg wie co.
 Ćwierć gaży oblubieńca przechodzi do kasy sklepowej.
 Wreszcie, obładowany, jak słoń, pędzi i pnie się po schodach.
 Dzwoni.
 A serce mu stuka, stuka...
 Cisza.
 Dzwoni znów.
 — Może zasnęło dzidziątko — myśli — a ta Pirlipata wyszła... To szturmak, muszę ją odprawić.
 Po chwili słychać wgłębi mieszkania: szur, szur...
 Wreszcie drzwi się otwierają.
 Staje w nich zaspana Pirlipata z ogarkiem świeczki w ręku.
 W mieszkaniu ciemność.
 Raziewiczowi serce się kurczy. Tak mu nagle zimno, tak bardzo zimno...
 — Pani jest? Śpi?
 — Pani niema.
 — A... gdzie?
 — Po panią przyjechali panowie, pani się ubrała i pojechali...
 — A!...
 — Słyszałam, że jechali naprzód do Co-