Analogiczne wyniki otrzymujemy z krążkami mimo-środkowemi albo z jakiemi innemi krzywemi figurami. Za pomocą fotografji na szkle Thompson potrafił rzucić te rysunki na ekran, gdzie otrzymano je w bardzo dużej skali. Płytce fotograficznej nadano ruch obrotowy i rysunek na ekranie również obracał się i w tym wypadku miano złudzenie i zdawało się, że każdy krążek obraca się koło swego środka.
Figura 125 podaje efekt najbardziej uderzający takiego doświadczenia.
Połóż książkę na płask na ręce i nadaj jej ruch obrotowy, wtedy wydawać się będzie, że krążki obracają się a koło zębate porusza się w kierunku odwrotnym.
Jak wyjaśnić to zjawisko?
P. Thompson nie przypuszcza, a my podzielamy jego zdanie, żeby można dać dokładne wyjaśnienie tych efektów, uwzględniając jedynie własność siatkówki oka zachowywania wrażeń na pewien przeciąg czasu (trwałość wrażeń w oku).
