Trzy czarne sylwetki pomiędzy linjami, zbiegającemi się i odpowiednio przeprowadzonemi, nie są w perspektywie; oko nasze jest przyzwyczajone do tego, że przedmioty, zdaleka oglądane, wydają się mniejszemi, a nadto przypuszczamy, że № 3 podnosi się, i wnioskujemy, że ten winien być większy, niż № 1 i 2.
Tutaj dzieje się to z winy rysunku, który umyślnie wykoleja obserwatora i wywołuje w oku wrażenie odwrotne do tego, które otrzymanoby przy rysunku poprawnym.
Oryginał rysunku, odtworzonego przez nas, jest nie mniej ciekawy od samego rysunku. Nie pochodzi z gabinetu fizyka, lecz służy za proste ogłoszenie fabrykantowi mydeł angielskich; w perspektywie linji zbiegających się, wciąż zmniejszających się drukuje swe nazwisko i otrzymaną kliszę rozpowszechnia w licznych dziennikach Wielkiej Brytanji i Stanów Zjednoczonych.
Sprzedawca mydła dopełnia tę ciekawą reklamę, nadając trzem osobom nazwiska: № 1 lord Churchill, № 2 lord Salisbury, № 3 P. Gladstone. Tę stronę reklamy usunęliśmy i podajemy jedynie treść fizyczną, rzeczywiście oryginalną i ciekawą.
Łatwo możnaby wyobrazić sobie inne analogiczne kombinacje.
Uczony fizyk, Zollner, przeprowadził liczne badania interesujących kwestji, związanych ze złudzeniami optycznemi, i opublikował teoretyczne rozważania wyższego rzędu.
Nadto podał do wiadomości pewną liczbę rysunków, wytworzonych z linji równoległych, poprzecinanych w określonych warunkach linjami skośnemi. Rysunki wywołują rzeczywiście ciekawe wrażenie, można o tym sądzić z dwuch przykładów, zapożyczonych przez nas.
Przykłady takie przedstawiają A i B na figurze 121; linje proste ab i cd są równoległe, tymczasem wydaje się, jakby zbaczały się na zewnątrz w A i na wewnątrz w B. Doznajemy takiego wrażenia, że trudnoby nam przypuszczać: iż linje te w środku
