Strona:Ferdynand Antoni Ossendowski - Trębacz cesarski.djvu/14

 — Na wiosnę roku przyszłego, wasza cesarska mość! odpowiedział chłopak.
 — Po skończeniu przypomnisz generałowi Paszkowowi, że masz być zaliczony do mojej straży!
 — Najpokorniej dziękuję waszej cesarskiej mości! — na całe gardło, jak nakazywał regulamin garnizonowy wrzasnął uradowany trębacz.
 — Jak się nazywasz? — spytał znowu cesarz.
 — Władysław Lis, wasza cesarska mość! — natychmiast odpowiedział kadet.
 — Władysław?! — powtórzył Mikołaj, mrużąc oczy i marszcząc brwi. — Polak?
 Dyrektor korpusu, salutując, zaczął dawać objaśnienia:
 — Wasza cesarska mość pozwoli, że zamelduję pokornie! Tego chłopca, gdy miał zaledwie trzy lata, znalazł przy drodze w swoim majątku na Inflantach generał Fersen. Chłopak był przywiązany do drzewa, a w kieszeni kurtki miał papier, z którego się dowiedziano, że ma lat trzy, na imię — Władysław, syn Ignacego nazwiskiem Lis, chrzczony podług obrządku rzymskiego...
 — Dalej! — syknął car.
 — Generał Fersen był wtedy już w stanie spoczynku, więc odesłał chłopaka do Petersburga, gdzie polecił umieścić go w cesarskim sierocińcu wojskowym, w roku ubiegłym przekształconym na korpus kadetów... — zakończył generał swój raport.
 — Masz krewnych? Mówisz po polsku? Modlisz się po katolicku? — rzucał cesarz niecierpliwe pyta-