do dnia, przed wschodem słońca być na szczycie. Widok wschodzącego słońca i oświecenie szczytów tatrzańskich i Babiéj Góry, podczas gdy do wiosek w przyległych dolinach promienie słoneczne zazierają nieraz o całe 30 minut późniéj, chce być widzianym, nie opisanym. Z Zawoji i Sidziny jeszcze tego samego dnia na wieczór wrócić można, rozumie się jadąc, do Habówki. Ktoby zaś z Zubrzycy przedsięwziął tę wycieczkę, nie potrzebuje wracać do Habówki, ale wprost z Dólnéj Zubrzycy na Jabłonkę udać się może do Czarnego Dunajca, odległego od Zubrzycy Dolnéj 2½ mili.
Jordanów, uboga mieścina już w porzeczu Skawy. Kościół drewniany fund. 1576. Był tu dawniéj także kościół szpitalny z osobnym księdzem fund. 1648, zniesiony 1775, i dom misyjny jezuicki fund, około r. 1726, zniesiony 1773.
Sidzina wioska ma dwa słone źródła, na rozkaz rządu zawalone i od strażników skarbowych strzeżone.
Droga prowadząca od karczmy na Luboniu przez Skomielnę Białą i Spytkowice do Orawy to ma także uwagi godnego, iż na wzgórza koło niéj przypada dział wodny rzek Raby i Skawy, między wsiami Skawą (nad Skawą) a Habówką nad Rabą ledwie ćwierć mili od siebie oddalonych.
Dobre ćwierć mili od karczmy na Luboniu leży na wschodniéj stronie drogi nad potokiem, także Skomielną zwanym a płynącym do Raby, wieś Skomielna Biała. Cystersi, 1231 czy 1234 przez Teodora Cedrę, hrabię na Ruszczy (w Krakowskiém) w Ludźmierzu przy Nowym Targu fundowani, a kilka lat późniéj dla bezpieczeństwa od opryszków do Szczyrzyca przeniesieni, nie dosyć dbali o karczowanie lasów i osadzanie wsi. Spytek, Jordan kaszt, krakowski osadził zatem 1550 r. nieopodal wsi swojéj Łętowni wieś Skomielnę i kościołek w niéj zbudował, najprzód jako filiją do Łętowni, a po wybudowaniu przez niego koło r. 1557 kościoła w poblizkiéj Rabce jako filiją do Rabki. Kościołek ten pod wezwaniem ś. Sobestyana tuż obok drogi na wzgórzu odbudował 1776 Wojciech Olechowski organista, rajca nowotarski, swoim i parafijan kosztem. Znajdująca się
Strona:Eugeniusz Janota - Przewodnik w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin.djvu/20
Ta strona została przepisana.
