Strona:Erazm Majewski - Profesor Przedpotopowicz.djvu/235

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

— Lwy i Łosie, mamuty i konie, żubry, nosorożec i wapiti! Ładna kolekcya ze wszystkich czasów i części świata![1] zawołał anglik.


Niedźwiedź bury (Ursus arctos) do dziś żyjący w Europie.

— Gdzież znowu dostaliśmy się? — pytał żałośnie Stanisław.
— Gdzież mamy być? Jesteśmy zapewne w Bośni lub gdzieś niedaleko.
— Koniec świata!
— Nie, to jeszcze przeszłość — odparł profesor. — Widzę, że dopiero sto tysięcy lat dzieli nas od wczoraj.
— Ciągle setki tysięcy! Kiedyż się to skończy nareszcie?
— Uspokój się! właśnie ostatnia minęła.

— Więc jakże daleko mamy do naszej cywilizacyi? — wtrącił lord Puckins.

  1. Z trzydziestu dwóch gatunków europejskich ssaków epoki musteryeńskiej, 14 żyje dotąd w tych samych miejscach, jeden (żubr), dogasa w Białowiezkiej puszczy, trzy przeszły na południe (hyena lew, lampart), trzy w góry wyłącznie (Capra Ibex, Arctomys Marmota i biały zając), siedm na północ, a cztery zupełnie znikły (mamut, nosorożec kosmaty, jeleń olbrzymi (Megaceros) i niedźwiedź jaskiniowy (Ursus spelaeus).