Strona:Emil Dunikowski - Meksyk.djvu/13

do Hawru, mając z jednej strony wysokie wybrzeże, pokryte willami i ogrodami, z drugiej obszerną zatokę, do której wpada Sekwana.
 Port w Hawrze, zbudowany systemem śluzowym, okazuje się dla obecnego ruchu okrętów zamałym, więc powiększają go budową potężnych grobli i śluz. Dla okrętów wielkości „Bismarka“ jest stanowczo zaciasny; kilkakrotnie przepływaliśmy przez otwory mało co szersze od naszego statku, więc bokami okrętu potężnie pruliśmy, a nawet skutkiem wielkiego tarcia zapalaliśmy faszyny, któremi są wyłożone ściany murów przybrzeżnych. Wogóle główny port morski Paryża mógłby być trochę większy i wspanialszy.
 Ponieważ zapadł późny wieczór, zanim pilot przyholował nad do basenu, nad którym stoją doki Hapagu, przeto podziwialiśmy tylko z pokładu te liczne światła ulic, wznoszących się amfiteatralnie do góry, i dopiero nazajutrz wczesnym rankiem wybraliśmy się na zwiedzenie miasta i okolicy.
 Pierwsza nasza wycieczka była koleją do Rouen.
 Ślicznemi, żyznami dolinami, gdzie wre przemysł fabryczny w całej pełni, pędziliśmy przez 1½ godziny, aż nareszcie starożytne Rouen, położone przepysznie w dolinie Sekwany, ukazało się naszym oczom. Zwiedziliśmy sławną, starożytną, gotycką katedrę z grobowcem Ryszarda Lwie Serce, gotycki, stary pałac sprawiedliwości, pomnik Joanny d'Arc, której pamięć tak ściśle jest związana z tem miastem, potem najgłówniejsze ulice, mosty na Sekwanie i t. p. — i zwinęliśmy się tak szybko, że na drugie śniadanie byliśmy z powrotem na okręcie.
 Popołudniu przechadzamy się po ładnych bulwarach Hawru, ciągnących się równolegle z Sekwaną i portem, oglądamy budowle portowe, urządzamy wycieczkę do wsi rybackiej Ingouville, położonej nad samem morzem u stóp pionowych ścian wapienia jurajskiego, a wieczorem odpływamy na południe, mając