Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
|
Święty Józef:
- Wpiasczyste ziemie, w obcą krainę,
- Wywieziem szybko naszą dziecinę.
- Obcy tam język, obce zwyczaje,
- Gdy wspomnę o was, serce się kraje.
Marja Panna:
- Nie bój się o nas, Józefie drogi,
- Za nic mi ciernie, za nic mi głogi,
- Gdy o Synaczka idzie miłego,
- Na szczęście ludzkie nam zrodzonego.
- W pieluszki zaraz Dziecię owinę,
- Przytulę k’sercu małą kruszynę,
- Pójdziem wygnańcy ze swojej ziemi,
- Na trudne życie między obcemi...
- Dokąd się zwrócim, Bóg czuwać będzie,
- Jednaki zawsze, jednaki wszędzie...
Święty Józef:
- Idźmy wygnańcy ze swojej ziemi
- Na trudne życie między obcemi.
(Marja Panna owija dziecię w pieluszki, przytula do siebie i wraz ze Św. Józefem wychodzi).
Śpiew za sceną:
- Bóg się rodzi, moc truchleje,
- Pan niebiosów obnażony,
- Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
- Ma granice — Nieskończony itd.
|
— 23 —
