Kobiety pracować téż powinny, bo bez ich pracy, jak bez ich zdrowéj i silnéj myśli, rozwój społeczny zostanie spaczonym i wiecznie niedostatecznym. Brak pracy i słabość myśli kobiecéj osłabia myśl i w znacznéj części ubezowocnia pracę mężczyzn.
W naszéj społeczności — jaką jest praca kobiet, a jaką być powinna? Oto są pytania, nad któremi zastanowić się wypada.
Aby na nie odpowiedziéć, należy, tak jak w kwestyi wychowania, podzielić kobiety na bogate i niebogate.
Pominąwszy rzadkie wyjątki, śmiało i stanowczo wyrzec można: kobiety bogate u nas nie pracują.
Czy nie pracują dla tego, że nie potrzebują pracować, to jest, że praca ich byłaby nieużyteczną i im i ogółowi?
Twierdzić tak, byłoby to utrzymywać, że kobiety nie potrzebują moralnego zadowolenia i pełni wewnętrznéj, będących wynikiem pracy; że mężowie ich nie potrzebują zacnych żon, dzieci cnotliwych matek, społeczność oświeconych i umiejętnie rozporządzających środkami materyalnemi obywatelek.
Twierdzić tak, znaczyłoby to utrzymywać, że bogactwa swego nikt stracić nie może tak, aby potrzebował zapracować sobie na kawałek chleba; że raz posiadany cielec złoty nie może się stopić
Strona:Eliza Orzeszkowa - Kilka słów o kobietach.djvu/206
Ta strona została uwierzytelniona.
