i do druku wydała powieść: «Wieczór adwentowy», która się najwięcej powszechnie podoba. W rzeczy samej, obok ożywionego, i wiernego obrazu Staropolskich Patryarchalnych obyczajów, przedstawia niektóre typy, prowincyonalnego pożycia teraźniejszych czasów; a wszystko tak dokładnie, takim pozorem rzeczywistości nacechowane, że każdy ze starszych tego dzieła czytelników, znajduje w niem wspomnienia młodych lat swoich. Każdemu się zdaje, że znał którąś z działających w niem osób, że jakowąś część swoich własnych odczytuje pamiętników: że tak było w istocie, i inaczej być nie mogło. Co zaś do scen prowincyonalnych tegoczesnych, te są tak malowniczo i trafnie oddane, że nawet posądzano Autorkę, iż w czasie tyloletniego pobytu na wsi, nieustannie w około siebie szukała wzorów. Jednak, osoby nierozłącznie z Panią Jaraczewską przestające, sumiennie ręczyć mogą, że zbyt gruntownie dobra i uprzejma, ażeby chciała kogokolwiek wyszydzić, nie skreśliła w tych powieściach,
