Strona:E. Korotyńska - Lucia w Rzymie.djvu/16

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

stać, gdyż furta zamknęła się przed nimi i odbiec musieli za poszukiwaniem zarobku.
Dzieci żebrzących w ten sposób jest bardzo dużo w Rzymie, opędzić się przed nimi trudno. Nazywają takich żebrzących lazzaroni, co znaczy po polsku żebrak.
Lucia wciąż była, jak we śnie. Zachwycała się wszystkim, wzruszały ją pamiątki pokazywane obcokrajowcom, którzy po raz pierwszy przyjechali do Rzymu.
Była już kilka tygodni w Rzymie, nauczyła się już trochę po włosku, rozmawiać, potrafiła już sama coś kupić i zadowolona wciąż była z pobytu we Włoszech.
Minęły dwa miesiące, ojcu robiło się coraz lepiej, doktór osądził możli-