Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 6 Pisma krasomówcze.djvu/48

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

Pytamy cię naprzód, rzekł Sulpicyusz, jakie jest twoje o tem zdanie, co dopiero Antoniusz opowiedział: czy myślisz, że jest jaka sztuka mówienia? — Jak to? zadajecie mi, rzekł Krassus, jak jakiemu gadatliwemu, wolny czas mającemu, może uczonemu i oczytanemu Grekowi, małe pytanie, o którem podług mego widzimisię mam rozprawiać? Gzy myślicie, żem dbał kiedy o takie fraszki, albo zastanawiał się nad niemi, ja, który zawsze wyśmiewałem bezczelność tych ludzi, którzy zasiadłszy na katedrze wśród licznego zgromadzenia, pytają, czy kto nie ma o co zapytać? Mówią, że tak uczynił pierwszy Gorgias, Leontyński filozof, któremu zdawało się coś wielkiego przedsiębrać i obiecywać, kiedy się opowiadał gotowym na wszystko, o czembykolwiek kto chciał coś usłyszeć. Znalazło się potem mnóstwo takich ludzi, i dziś są jeszcze, dla których niema nic tak wielkiego, tak niespodziewanego, lub tak nowego o czemby nie podjęli się wszystko powiedzieć, co tylko powiedzianem być może. Gdybym myślał, że ty, Kotta, lub ty Sulpicyuszu, chcesz coś podobnego słyszeć, przyprowadziłbym tu jakiego Greka, któryby was ubawił taką rozprawą, o co i teraz nawet nietrudno. Mieszka u M. Pizona[1], rozumnego i mnie wielce oddanego młodzieńca, który się już do wymowy z zapałem przykłada, Perypatetyk Staseas, poufale ze mną żyjący, i, jak słyszę od znawców, pierwszy ze wszystkich w swoim rodzaju.

XXIII. Co nam prawisz, rzekł Scewola, o Staseasie Perypatetyku? Trzeba ci, Krassie, usłuchać tych młodzieńców, którzy nie żądają na nic nieprzydatnej rozprawy gadatliwego Greka, ani szkolnej piosneczki, ale pytają o zdanie człowieka ze wszystkich najświatlejszego i najwymowniejszego, który nie z wydanych xiążek, ale z obrony spraw najważniejszych, w tej stolicy panowania i sławy, z mądrej rady pierwsze zajmuje miejsce, i w którego ślady chcą wstępować. Miałem cię ja

  1. M. Kalpurniusz Pizo Pupiusz. który został konsulem w parę lat po Cyceronie. Obacz o nim Cic. Brutus, 68, 90, de natura Deorum, I, 7, de Finibus, IV, 26. V, 1. W temże dziele, V, 3, 25, jest wzmianka o Staseasie. W xiędze piątej tegoż dzieła Pizo wykłada naukę Perypatetyków.