Lecz żebyśmy nakoniec usłyszeli z jaką obfitością słów odpowiesz mi na moje pytania, nie będę cię już więcej badał, tylko kończąc zadam ci kilka pytań o samej sprawie.
XVII. Pytam cię, przez jaką płochość, przez jaką lekkomyślność chwalisz w tym sądzie T. Anniusza temi samemi słowy, jakiemi go dobrze myślący ludzie i obywatele chwalić zwykli, ty, który niedawno stawiony przed ludem przez tego ducha piekielnego, jak najzłośliwiej dałeś przeciw niemu fałszywe świadectwo? Więc ci będzie wolno, kiedy zobaczysz motłoch płatny przez Klodiusza, zgraję łotrów i hultajów, powiedzieć, coś na zgromadzeniu powiedział, że Milo z wysiekaczami i bestyalnikami Rzeczpospolite oblega; a gdy staniesz przed takimi jak ci mężami, nie będziesz śmiał nawet ganić tego mężnego, prawego i stałego obywatela? Ale ponieważ T. Anniusza tak bardzo chwalisz, to jest pochwałą swoją plamisz tego dostojnego męża, bo on woli być w liczbie od ciebie ganionych, pytam cię: kiedy T. Anniusz z P. Sextiuszem spoinie zawsze działali we wszystkich sprawach publicznych, jak świadczą nie tylko dobrzy, ale i źli obywatele; oba bowiem są obwinieni w jednej sprawie i o ten sam występek, jeden zapozwany od tego człowieka, który, jak sam wyznajesz, ze wszystkich ludzi sam cię tylko w nieprawości przeszedł, drugi za twoją poradą, ale nie bez jego pomocy: pytam cię tedy, jak możesz w oskarżeniu łączyć.tych dwóch ludzi, których rozłączasz w świadectwie? Ostatnie pytanie, na które chciałbym żebyś mi odpowiedział, jest takie: kiedyś nagadał wiele na Albinowana za porozumiewanie się ze stroną przeciwną, ażaliś nie powiedział, że nie pochwalasz oskarżenia Sulliusza o gwałt, i że nie należało go o to oskarżać, że potrzeba było na mocy jakiegokolwiek innego prawa i o co innego go oskarżyć? nie powiedziałżeś także, że sprawa Milona, odważnego obywatela, jest uważana za złączoną ze sprawą Sextiusza? że co ten dla mnie uczynił, podobało się uczciwym ludziom? Xie wyrzucam ci sprzeczności między twoją mową a twojem świadectwem: mówisz że czyny Sextiusza zyskały przyzwolenie zacnych ludzi, a przeciw tym czynom obszernie się rozwiodłeś w swojem świadectwie! wyniosłeś największemi pochwałami Milona, a tego samego czło-
osądził go za niższego od Watyniusza». De constant. sap. 1. Podobnie Valerius Maximus, VII, 5.
